De ontvoering en waarom

De ontvoering

Het was maart 1998, Natascha was boos op haar moeder omdat ze haar woede op haar in plaats van haar vader had geluid. Ze wou volwassen overkomen en zou die dag zelf naar school lopen, zodat haar moeder haar niet hoefde te brengen. Ze liep boos weg zonder haar moeder gedag te zeggen.

Ze liep boos en tegelijkertijd verdrietig over straat opweg naar haar school, toen ze opeens een wit bestelbusje zag staan met een slanke man ervoor. Ze werd angstig omdat er in die buurt wel vaker meisjes werden ontvoerd, verkracht of zelfs vermoord. Toch liep ze langs de man en was haar angst verdwenen, maar opeens voelde ze twee armen om haar middel en werd ze zo het bestelbusje ingetrokken.

Gevangenschap

De ontvoerder nam haar mee naar zijn huis in Strasshof an der Nordbahn, waar hij een kelder had gebouwd waar ze in werd gevangen genomen. Na een half jaar alleen in de kleine kelder te hebben geleefd, met strikte regels zoals: ze kon niet het licht bepalen, ze moest precies doen wat de ontvoerder zei, en ze mocht niet zeuren of over haar ouders praten. Ook had ze geen ramen en suisde er continu het geluid van een ventilator door haar oren. Na dat jaar mocht ze ook het huis in. Ondertussen wist ze dat hij Wolfgang Priklopil heette en dat hij een technicus was. Ze moest nog steeds doen wat hij zei en zat aan hem vast. Hij volgde elke beweging die ze maakte en zag alles wat ze in zijn ogen fout deed. Hij werd steeds gewelddadiger en was zijn slaaf geworden. Ook kreeg ze weinig te eten en was ze sterk ondervoed. Wolfgang heeft erg misbruik van haar gemaakt en haar mishandeld.

De ontvoerder

De ontvoerder was dus Wolfgang Priklopil. Het was een slanke man en niet erg lang, ook had hij donkerbruin haar. Het was een beleefde man en zag er normaal uit. Wel was hij wat verlegen en had nooit goed contact met mensen kunnen maken. 

Het is wel duidelijk dat er weldegelijk iets mis was met deze man. Hij had het allemaal al gepland en wou een slavin hebben, waarmee hij uiteindelijk een vrij leven mee kon leiden. De man had erg last van onverwachte woedeaanvallen en had een sterke behoefte aan controle. Ook kon hij er niet over als Natascha iets in zijn ogen verkeerd deed en had erge stemmingswisselingen. Wat ook meespeelde was zijn smetvrees. Het huis moest namelijk altijd super schoon zijn en hij verwijderde alle kleine stukjes DNA die Natascha achterliet, bijvoorbeeld een haar of een druppel bloed, nadat hij haar had mishandeld. Echter had nooit iemand van zijn familie gedacht dat hij tot dit soort dingen in staat was en hebben hem nooit als een slecht persoon gezien.